همگراییو واگرایی

تفاوت بین آدم باهوش و آدم خلاق تفاوت جالبیه .  

بارزترین تفاوت این دو نوع آدم اینه که کسی که باهوشه قدرت همگرایی بالایی داره . درست برعکس کسی که خلاقه . کسی که خلاقه توانایی واگرایی بیش از حدی داره .  

همگرایی یعنی کسی که باهوشه خوب می تونه خودشو با جمع تطبیق بده و چنان تو این زمینه ماهرانه عمل کنه که بین جمع از همه بهتر دیده بشه . که البته معمولا هم می شه .  

واگرایی یعنی شخص خلاق دائما دنبال امتحان روش ها و شیوه های جدید هست و حاضر نمی شه تحت قوانین جمع حرکت کنه . به نظره یک شخص خلاق همیشه راه بهتر و آسان تر و کوتاه تری برای به نتیجه و به هدف رسیدن هست .  

البته این مشخصه که شخص باهوش می تونه خلاق هم باشه و شخص خلاق هم می تونه باهوش باشه .  

اما این خیلی جالبه که ما پیشرفت های دنیای امروزمون رو مدیون افراد خلاق جوامع بشری هستیم نه افراد باهوش جامعه . حتی بعضا افراد باهوش گاهی جلوی پیشرفت افراد خلاق جامعه رو هم گرفتن .  

این میل بالای باهوش ها به همگرایی باعث می شه اون ها با هر تغییری که خلاف قواعد ذهنشونه مبارزه کنن ...  

+ امروز مراسم سوم مهراد عزیز هست ...  

++ یه پستی بین پستای دوست دبیرستنان دیدم که منو یاد این مطالب انداخت . خیلی سال پیش این مطالب رو توی یه کتابی خوندم که بخاطر گذشت چیزی حدود ۵ یا ۶ سال نه اسم کتاب خاطرم هست و نه متن دقیق مطالب . 

+++ انجام بعضی کارا خیلی سخته . نه که انجامش غیر ممکنه . دنیا دنیای نسبیته . اما انجام بعضی کارا نیاز به شرایط خاص داره و خواستن . نه که خواستن منطقی . یه جور خواست الهی شاید . این جور موارد اغلب توضیحشون هم یه مقدار سخت و پیچیده س ...