احساس من و او به هم طور خاص و عجیبی شکل گرفت.
از بداخلاقی و بدجنسی و دعوا شروع شد تا لجبازی و بدخلقی و حرص در آوردن هایی که ابتدا برای انتقام و لجبازی بودند اما کم کم تبدیل به نشانه ی احساس خارق العاده ای شدند که به مرور شکل گرفت و مسیرش را به سمت به اوج رسیدن طی میکند.
اوجی که قرار نیست هرگز به آن برسیم ولی در مسیرش لحظه ها، ساعت ها و سال های رمانتیک و جذابی رو خواهیم داشت.❤
. نمیدونم کدوم یکی غیر عادی تره! زوجایی که هیچ برنامه ای برای روزای تلخ و دعواهاشون ندارن، یا زوجایی که میدونن دعوا خواهند کرد و برای کمتر تلخ شدنش و پایان خوش ترش برنامه ریزی میکنن؟
. خوشحالی یک لحظه ی نابه کنار کسی که بی پروا احساسشو به نمایش میذاره.